Αν υπήρχε ακόμη η ποινή του εξοστρακισμού, ο Βύρωνας θα ήταν ήδη σήμερα
εκτός συνόρων. Δεν υπάρχει αυτό που έκανε ο άνθρωπος. Εν μέσω βαθιάς
οικονομικής κρίσης, την ώρα που άνθρωποι πέφτουν από τα μπαλκόνια,
εκείνος βρήκε την ...
ευκαιρία και την μία ημέρα που ήταν πρόεδρος της Βουλής διόρισε την κόρη του στη Βουλή.
Απαράδεκτος, είναι το λιγότερο που μπορούμε να πούμε. Ο Βύρωνας πιστοποίησε με αυτή του την πράξη αυτό που ένας ολόκληρος λαός φωνάζει εδώ και τρία χρόνια: ότι το σάπιο πολιτικό σύστημα έχει χρεοκοπήσει και ότι παρασύρει την χώρα στην παρακμιακή του πορεία.
Αν η κόρη του μπαμπά της, η κόρη του Βύρωνα, έχει τσίπα, θα πρέπει να παραιτηθεί. Μπορεί ο μπαμπάς της να έχει χάσει κάθε αξιοπρέπεια, αλλά η κόρη του έχει μία ακόμη ευκαιρία να αποδείξει ότι δεν είναι σαν τον μπαμπά της.
Ο κ. Σαμαράς, πάντως, όπως και οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την σημερινή κυβέρνηση, θα πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία να αλλάξουν το καθεστώς που διέπει τις προσλήψεις στη Βουλή. Κανονικά θα πρέπει να απολύσουν όλους όσους προσελήφθησαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Αλλιώς δεν μπορούν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι θα πρέπει να κάνει συνεχώς θυσίες, όταν οι πολιτικοί τακτοποιούν τα παιδιά τους, τις συζύγους τους και τις γραμματείς τους ως υπαλλήλους στην Βουλή των Ελλήνων.
Ο Βύρωνας Πολύδωρας έχει διασύρει με την στάση του το κόμμα του, την παράταξή του, το ίδιο το Κοινοβούλιο. Ο κ. Πολύδωρας έχει διασύρει πολύ νωρίτερα τον εαυτό του. Κι οι ψηφοφόροι του το ίδιο, διέσυραν τον εαυτό τους, όταν επέλεξαν έναν τέτοιον άνθρωπο για να τον στείλουν και πάλι στη Βουλή. Γενικώς έχουμε περάσει όλοι μία ιστορία διασυρμού ή αλλιώς αφήσαμε το πολιτικό μας σύστημα να γίνει του συρμού.
Όταν οι ηγέτες της χώρας είναι οι στρατηγοί της συμφοράς, άνθρωποι σαν τον Βύρωνα Πολύδωρα, τότε η συνέχεια πρέπει να είναι η χρεοκοπία. Ούτε μία ευκαιρία στους φαύλους!
Κι είναι κρίμα για τον Αντώνη Σαμαρά να καλείται να απολογηθεί για τους βαρόνους του κόμματος. Τι βαρόνους, δηλαδή; Έτσι έχουν προβάλλει τον εαυτό τους, διεκδικώντας κληρονομικό δικαίωμα στην εξουσία για τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους. Αν ο κ. Σαμαράς αποφασίσει να έρθει σε πλήρη ρήξη με το καθεστώς της φαυλότητας, θα στείλει ένα μήνυμα ελπίδας σε έναν λαό που δοκιμάζεται σκληρά. Αν αφήσει αυτή την ιστορία να περάσει έτσι, τότε θα πρέπει και ο ίδιος να αρχίσει να μετράει μέρες. Ο λαός είναι τόσο θυμωμένος που δεν συγχωρεί πλέον...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
ευκαιρία και την μία ημέρα που ήταν πρόεδρος της Βουλής διόρισε την κόρη του στη Βουλή.
Απαράδεκτος, είναι το λιγότερο που μπορούμε να πούμε. Ο Βύρωνας πιστοποίησε με αυτή του την πράξη αυτό που ένας ολόκληρος λαός φωνάζει εδώ και τρία χρόνια: ότι το σάπιο πολιτικό σύστημα έχει χρεοκοπήσει και ότι παρασύρει την χώρα στην παρακμιακή του πορεία.
Αν η κόρη του μπαμπά της, η κόρη του Βύρωνα, έχει τσίπα, θα πρέπει να παραιτηθεί. Μπορεί ο μπαμπάς της να έχει χάσει κάθε αξιοπρέπεια, αλλά η κόρη του έχει μία ακόμη ευκαιρία να αποδείξει ότι δεν είναι σαν τον μπαμπά της.
Ο κ. Σαμαράς, πάντως, όπως και οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την σημερινή κυβέρνηση, θα πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία να αλλάξουν το καθεστώς που διέπει τις προσλήψεις στη Βουλή. Κανονικά θα πρέπει να απολύσουν όλους όσους προσελήφθησαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Αλλιώς δεν μπορούν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι θα πρέπει να κάνει συνεχώς θυσίες, όταν οι πολιτικοί τακτοποιούν τα παιδιά τους, τις συζύγους τους και τις γραμματείς τους ως υπαλλήλους στην Βουλή των Ελλήνων.
Ο Βύρωνας Πολύδωρας έχει διασύρει με την στάση του το κόμμα του, την παράταξή του, το ίδιο το Κοινοβούλιο. Ο κ. Πολύδωρας έχει διασύρει πολύ νωρίτερα τον εαυτό του. Κι οι ψηφοφόροι του το ίδιο, διέσυραν τον εαυτό τους, όταν επέλεξαν έναν τέτοιον άνθρωπο για να τον στείλουν και πάλι στη Βουλή. Γενικώς έχουμε περάσει όλοι μία ιστορία διασυρμού ή αλλιώς αφήσαμε το πολιτικό μας σύστημα να γίνει του συρμού.
Όταν οι ηγέτες της χώρας είναι οι στρατηγοί της συμφοράς, άνθρωποι σαν τον Βύρωνα Πολύδωρα, τότε η συνέχεια πρέπει να είναι η χρεοκοπία. Ούτε μία ευκαιρία στους φαύλους!
Κι είναι κρίμα για τον Αντώνη Σαμαρά να καλείται να απολογηθεί για τους βαρόνους του κόμματος. Τι βαρόνους, δηλαδή; Έτσι έχουν προβάλλει τον εαυτό τους, διεκδικώντας κληρονομικό δικαίωμα στην εξουσία για τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους. Αν ο κ. Σαμαράς αποφασίσει να έρθει σε πλήρη ρήξη με το καθεστώς της φαυλότητας, θα στείλει ένα μήνυμα ελπίδας σε έναν λαό που δοκιμάζεται σκληρά. Αν αφήσει αυτή την ιστορία να περάσει έτσι, τότε θα πρέπει και ο ίδιος να αρχίσει να μετράει μέρες. Ο λαός είναι τόσο θυμωμένος που δεν συγχωρεί πλέον...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου