Αυτό το ημερολόγιο που κρατάς στα χέρια σου είναι το 6ο που γράφω. Μπορεί να είναι, βέβαια, και το τελευταίο που γράφω, διότι υπάρχει και η επικείμενη καταστροφή στις 25-12-2012, στις 12 το μεσημέρι. Πάντως, ανεξαρτήτως του αν θα καταστραφούμε ή όχι, φέτος έχω να παλέψω με...
μια ρήση που κάπου διάβασα ή μου έστειλαν. Εκείνη που λέει: «Ο έξυπνος παραδέχεται. Ο πονηρός δικαιολογείται. Ο ηλίθιος επιμένει». Η παραπάνω ρήση, βέβαια, μιλάει για τη σοφή ή όχι αντίδραση των ανθρώπων, αλλά, τηρουμένων των «αναλογιών», ταιριάζει γάντι με την επιμονή μου να συνεχίζω να γράφω κάθε χρόνο. «Τι θέλω ο χάχας; Με την τύχη μου παίζω; Καλά δεν τα πήγα με τα προηγούμενα; Μήπως θέλω να φάω τα μούτρα μου; Γιατί επιμένω;». Αυτές είναι μερικές από τις αρνητικές σκέψεις που κάνει το μυαλό μου, αλλά, από την άλλη, μου αρέσει ο ωραίος αγώνας να γεμίσουν 400 λευκές σελίδες και κυρίως με ξετρελαίνουν οι παρουσιάσεις. Οι μαγικές εκείνες στιγμές που βρίσκομαι κοντά σας και τα λέμε με το δικό μας τρόπο. Για ακόμη μία χρονιά να σας εγγυηθώ ότι μέσα στις σελίδες του ημερολογίου υπάρχουν όλων των ειδών τα συναισθήματα. Χαμόγελα, νεύρα, θυμωμένες απόψεις, άχρηστες πληροφορίες, μουσικές, έντονα χρώματα, αλλά κυρίως υπάρχει σε αφθονία χαμόγελο. Το χαμόγελο κατά την Κλεοπάτρα είναι η μοναδική καμπύλη που ισιώνει ακόμη και τα πιο στραβά πράματα.
Γιάννης Σερβετάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου