Μια μέρα λοιπόν μπαίνει μια κυρία και ζητάει... μισό πεπόνι!
<Κυρία μου>, της λέει ο υπάλληλος, <δεν μπορώ να σας δώσω μισό πεπόνι!. Το άλλο μισό πεπόνι τι θα το κάνω;>
<Οχι>, επιμένει αυτή, <θέλω μισό πεπόνι!>
<Μα δεν γίνεται αυτό>, απαντά και πάλι ο υπάλληλος.
<Γίνεται, πώς δεν γίνεται! Να με πας.....
αμέσως στον διευθυντή σου. Θέλω να του μιλήσω>.
Μπαίνει ο υπάλληλος φουριόζος στο γραφείο του διευθυντή και τον αρχίζει:
<Κύριε διευθυντή είναι μια ******* εκεί έξω και μου ζητάει μισό πεπόνι...>
Πριν προλάβει να τελειώσε τη φράση του βλέπει με την άκρη του ματιού του την... εν λόγω κυρία ακριβώς από πίσω του, οπότε συνεχίζει:
<και είναι και αυτή η εξαιρετική κυρία, η οποία θέλει να αγοράσει το άλλο μισό!>
Τέλος πάντως, τη σώζει την κατάσταση ο υπάλληλος, παίρνει η κυρία το μισό πεπόνι της και αμέσως μετά ο διευθυντής καλεί τον υπάλληλο στο γραφείο του.
<Λοιπόν παιδί μου σε θαύμασα προηγουμένως. Τι ικανότητα, πόσο ετοιμόλογος ήσουν! Μπράβο, μπράβο! Πες μου σε ποιο υποκατάστημα θέλεις να σε πάω ως υποδιευθυντή; Αποφάσισα να σου δώσω προαγωγή... Απλά πες μου πού θες να πας>.
<Δεν ξέρω κύριε διυθυντή, όπου θέλετε εσείς!>
<Μα πες μου πού σου αρέσει;>
<Οπου να' ναι δεν έχω πρόβλημα>
<Καλά λοιπόν, θα πας στο Αιγάλεω!>
<Στο Αιγάλεω;>
<Ναι, στο Αιγάλεω!>
<Ε, όχι να πάω και στο Αιγάλεω!>
<Γιατί, τί έχει το Αιγάλεω;>
<Ε, να. το Αιγάλεω, μόνο ποδοσφαιριστές βγάζει και ********!>
<Μα τι λες παιδί μου! Η γυναίκα μου είναι από το Αιγάλεω!!!>
<Σοβαρά;;; .....Σε ποιά ομάδα παίζει;;!!>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου